"ikimiz" diyen cümleler kurmak hala, neden?

dışarıdan içeriye giriyordum, o ise dışarıya çıkıyordu..
sanırım ikimizi anlatan en doğru cümle buydu..

gia.01.11.2012.ist.16:40


belki hemen yanından geçtik birbirimizin
belki sen hiç farketmedin aslında içinden geçtiğimin..

gia.01.11.2012.ist.23:40

ah bu ben..

tıpta 'pozitif'mişim: u'mutsuz vaka.
gittiğim yollardan giden olmaz,
sustuklarımı söyleyen çıkmazmış..
bu hayat neden bana 'pek az'mış..?

gia.31.10.2012.ist.

bu bir veda havasıdır..

birşey olur bir gün; birşey görür, farkedersin. 
bir anda, o küçücük an'da 
yıkılıverir yüreğindeki
o gözünden bile sakındığın sırça köşk.
paramparça olur içinde Aşk.. 
tuz buz olmuş kalbine bakar, 
kanarsın cam kırıkları arasında. 
ve bir kez, bir kez daha anlarsın; 
hep yalnızdın, yalnız kalacaksın. 
çünkü Aşk hala küçük harfle yazılıyor onların lugatında..


deep not: Aşk bir seçme işi değil, "olma" halidir.

gia ~ 25.10.2012 01:33 ist.

yağmur..

işten çıktım yorgun, dışarıda yağmur. çok severim yağmuru ama tek şemsiyeye sığmaya çalışmayı bahane edinip birbirine sıkı sıkı sarılmış çiftler, canımı acıttınız benim durduk yere, alacağınız olsun!

Published with Blogger-droid v2.0.9

unutmak..

bakma böyle mutsuz durduğuma
bir zaman ben de heyecan dolu ve neşeliydim
bak eski sevgililerim arıyor yine
keşkeler ve amalar ellerinde
oysa ben keşkeleri çoktan buruşturdum
amaları yırttım attım
tavana astım yalnızlığımı
kuruttum gözyaşlarımı güneşte..
ben zamanı ve geçtiğini anladım,
ben zamanı farkettim,
ben zamanın içinden geçtim.
ben her sabah aynı sokakta bizi yeniden seyrettim..

unutmak neymiş biliyor musun?
bakmamayı öğrenmek..!
insan hatıraları yitirdikçe unutur, acısını dindirirmiş
hatıraları silmek içinse hep yenilerini eklermiş.
ben hiç inanmadım bunlara

öyle birşeydir ki hayat,
bir gün gelir
o sokaktan bir kez daha geçersin
bir gün gelir
aynı kafenin önünden bizi seyredersin
bir gün gelir
o otobüsten yine koşarak inersin
bir gün gelir
yine heyecan ve hasretle birine sarılırsın
bir gün gelir 
yine sevişirsin biriyle şehvetle,
adım geliverir o an dilinin ucuna, susarsın.
bir gün gelir 
başka zaman başka yerde başka birinin yanında yine uyanırsın yeni güne
görüverirsin o masum yüzümü, Aşk'la yanan teninde..

ve gün gelir anlarsın
unutmak yalandır, hatırlamaksa erdem!

gia. 17.10.2012. ist. 

önce sen, sonra sen..

son sürat çarptığım gün düz duvara,
paramparça cesedimden yine de tanıyacaklar beni,
hücrelerime kazılı olan isminden!
akan her damla kanımda seni bulacaklar bedenimden..
binlerce sen saçılacak toprağa.. suretimden!

~ gia ~

kimi yanında arıyorsan..

dinlemekten korktuğum şarkılar var, okumaktan kaçtığım şiirler..
hatırlamanın ağrısından koşarak kaçtığım yalancı mutluluklarım var,
görmezden gelmelerim bir de o sonsuz sancıları..

ey sen.. henüz karşılaşmadığım
sen.. hayalini gerçeğim yaptığım
sen.. yorgun ruhumun dermanı
sen.. ertelenmiş mutluluklarımın isimsiz kahramanı
sen ki.. çok zaman oldu beklettin beni,
sen ki.. buldum sandırıp terk ettin beni
bil ki ben hala seni arıyorum bu kör karanlıklarda, nefessiz..
ölüm beni bulmadan, sen bizi bul sevgili.

~ gia ~

vakti gelmişti

uzun yıllardır aklımdaydı; kendi çapımda yazdığım, okuduğum, düşündüğüm, seyrettiğim, gördüğüm, farkettiğim, sevdiğim, sevemediğim, içselleştirdiğim, içerlediğim,  sustuğum, susamadığım.. yani kendi dünyamdaki izdüşümünü yaşamın, bir blog düzenleyerek paylaşmak.. sanırım artık zamanı geldi ve ben başladım yürümeye..

~ gia ~